ISLAK!!!!!!!!!

Dışarda bardaktan boşalırcasına yağmaktaydı yağmur.Kadın pencereden izlemekte ve gecenin sessizliğinde yağmur damlalarının çıkardığı vahşi sesle adeta bütünleşmekteydi.Bir anda üzerindeki geceliğe bile aldırmadan çıplak ayaklarla kapıya doğru koştu ve dışarıya attı kendini.Ellerini yukarıya kaldırarak ıslanan vücüduna kahkahalarıyla yanıt verdi.Bir deli değildi yada kafayı yemiş bir asalak.Sadece ıslanan vücuduyla günahlarından arınacağını düşünen zavallının biriydi.Üzerinde sırılsıklam olmuş geceliğinin karanlık sokağın davetsiz misafirlerine cüretkarca sunduğu bedeni onun için bir hiçti.Ağlamaya başladı ve dizlerinin üzerinde yere çökerek çamura bulanan ellerini izledi.Buda neydi böyle.Herşey onun için bu kadar kötümü olmak zorundaydı.Sadece ümitlerini çalan,üzerinde bir kabus gibi hergün kılık değiştiren kaderi onamı çizilmişti.Bağırmak,haykırmak herkese sesini duyurmak tek arzusuydu.Bu sadece kendi gibi olanların davası değildi.Varlığından uzun süredir tiksindiğini farketti.Bu onun ayıbıda değildi.Bu töre denen o lanet şeyin hayatındaki görünmez bir yüzüydü.Keşke ölseydi.keşke kaçmayı başaramasada bari toprağın ardında bu dünyadan silinseydi.Kaçmak kurtuluşu olmadı.Onu daha kötü bir batağa sürükledi.Hep bilinen aynı hikaye ama hiç bitmeyen.Bedeni onun üzerinde çıkmayan kötü bir leke olarak hep kalacaktı.Yağan yağmurda bunu silip atacağını düşünmek aptalcaydı.Ayağa kalktı ve içeri girdi.Islanmıştı evet ama bir an önce kurulanıp onu bekleyen kirli sokaklarda işine kaldığı yerden devam etmeliydi......