7 Nisan 2014 Pazartesi

SANCI


Bir ana dünyaya getirirken yavrusunu.....
Bedeninden akan terleri karışır çığlıklarına...
Gözlerinden sancının dayanılmazlığı okunur...
Başka eller yardım eder yaşanan mucizeye...
Baba kapıda bekler,oda kendi sancısını yaşar derinden...
Karısına,yavrusuna çok uzaktır çaresizdir sanki....
Bir erkeğin en aciz olduğu duyguları kaldıramaz ağlar...
Sevinçmidir üzüntümü bilemez...
Bir ana doğururken yavrusunu çığlıkları hayatı tarif eder...
Bebeğin ağlama sesi bitirir sancıları....
Yorgundur ana fakat gururludur
Bedeninde yaşadığı acı duyguları taşıyabilmiş,
Bir cana hayat vermiştir....
O yüzden anaların neden bu kadar güçlü olduğunu artık öğrenmiştir....
Baba gözyaşları görünsün istemez...
Girer kapıdan sarılır karısına
Koklar bebeğini.....
Bilirki ömrü yettiğince onları korumaktır görevi....

Hiç yorum yok: