Bir kahraman gibi isyan etmiş ,
Tekme yemişim davalarımdan...
Sözlerin silah olduğu bu zamanda sakınmamışım duygularımı...
Yanlış anlaşılmış ,doğru anlaşılmayı görememişim....
Ben savaşırken cephede tek başıma,
Arkamdan gelen koca bir orduya sevgimi göndermişim...
Gözyaşlarım sorgulanmış,sevdam bile yargılanmış....
Anlatamamışım gökkuşağındaki renkleri...
Yinede mutlumuyum böyle olmaktan????
Evet....................
Hem mutlu,hem umutluyum yinede yarınlardan
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder